İranın Gelenek Ve Görenekleri Nelerdir.?

İranın Gelenek Ve Görenekleri

KIZ İSTEME

Görücü usulü ya da flört ile başlayan bir arkadaşlığı evlilik ile sonuçlandırmak üzere erkek tarafı, aile büyükleri ile kız evine gider. Bele Burun denilen bu olayda aile büyüklerinin kimler olacağı ya da kaç kişi olacağı değişkendir. Bir anlamda söz kesme olayı olan bu ziyarette aileler tanışır, görüşür, nişan ve evlilik tarihleri ile kız için istenilen Mehir (başlık parası, ciddi rakamlara ulaşabilir) gibi konular konuşulur.

NİŞAN

Nişan gününde aile bütçesine göre kiralanan bir salonda ya da evde ya da açık bir alanda yemekli, ailenin görüşüne göre çalgılı bir eğlence düzenlenir. Çalgı ve şarkı İran’da yasak olduğu için bu süre zarfında askerlerin de gönlü hoş tutulur.

Nişan töreninde erkek kıza çiçek getirir. Bu çiçek bilezik şeklindedir ve elbisesi ve bileği ile uyumlu bir şekilde çiçekçide yaptırılır. Yüzükleri bir aile büyüğünün takması gibi gelin ile damadın birbirine takması da görülür. Son zamanlara kadar yüzükleri kurdele ile bağlama geleneği olmasa da son yıllarda epey moda olan bir uygulamadır.

Hem nişan hem de düğün resimleri bir fotoğrafçı tarafından güzel manzaralı bir yerde çekilir. Orada resimler, sadece gelin ve damadın oynadığı bir klip havasında çekilir. Çiftin en romantik anları çekilmeye çalışılır, birbirine koşarlarken, birbirini öperken, bakarken, vb.

NİKAH-DÜĞÜN

Nikah gününde damat kızı almaya gider. Gelini alacak araba yıkanmış ve süslenmistir. Son yıllarda başlayan bir başka uygulama da nikah odalarıdır. Damat gelini resmi bir mekan olan nikah odasına getirir. Bu odalar küçüktür ve 10-15 kişi ancak alır. Ailelerin de bulunduğu bir törende bir nikah memuru çiftin nikahını kıyar. Bu ilk nikaha Ahd adı verilir.

Nikah kıyıldıktan sonra bir süre daha (bir seneyi bulabilir bu süre) gelin ve damat kendi evlerinde yaşamaya devam eder. Bu ayrı yaşama düğüne kadar devam eder.

Düğün günü göstermelik bir nikah töreni yapılır. Nikah salonu diye bir kavram olmadığı için düğün ya evde yada kiralanan bir salonda yapılır.

Düğünün yapılacağı mekanda bir sofra kurulur. Ahd Sofrası-Nikah Sofrası adı verilen bu sofra beyaz bir örtünün üzerine konulmuş ayna, samdan ve mum, su, seccade, bal, badem, ceviz, sebze, İran’da salata yerine gecen maydonoz, reyhan, dereotu, taze sogan, minik turplar, nane, vb., Kuran-i Kerim, çiçek, ekmek, tatli kurabiye gibi eşyalardan oluşur.

Gelin damadın kolunda salona girerken üzenlik yakılır ve süslerö şekerler atılır. Gelin ile damat sofranın hemen yanındaki puflara yanyana otururlar.

Bekar kızlar 50×150 cm boyutlarında beyaz bir örtüyü gelin ile damadın başlarının üzerinde tutarlar. Örtüyü tutmayan bekar kızlar nikah memuru nikaha başladığı zaman kelle şekerleri birbirine sürterler ki çiftin hayatı da ufalanip toz şeker haline gelen şeker gibi tatli olsun. Bir taraftan da bir diğeri dibi düğümlenmemiş iğne iplikle o örtüyü dikmeye başlar. Kıza ne yaptığı sorulduğunda kız “Kaynananın dilini dikiyorum” der.

Memur geline sorar damat ile evlenmek isteyip istemediğini sorar. Gelin cevap vermez ve arkadan biri “gelin yok çiçek toplamaya gitti” der. Memur tekrar sorar kız yine susar. Memur üçüncü sefer sorduğunda gelin Allah’ın, anne-babasının ve aile büyüklerinin rızasi ile kabul eder. Bunu üzerine damata aynı soru sorulur. O da kabul edince şahitler huzurunda imzalar atılır. Ardından gelin ile damat Kur’an’ın bir sayfasını açip bir ik ayet okurlar, birbirlerinin ağızlarına, hayatları tatlı olsun diye parmakları ile bal yedirirler.

Bu işlemlerin ardından takı merasimi başlar. Bu işlem sırasında kimin ne taktığı duyrulur. Fotoğraf çekilir, yemek ve eğlence başlar.