Fecr Sûresi

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالْفَجْرِۙ
1.
وَلَيَالٍ عَشْرٍۙ
2.
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِۙ
3.
وَالَّيْلِ اِذَا يَسْرِۚ
4.
هَلْ ف۪ي ذٰلِكَ قَسَمٌ لِذ۪ي حِجْرٍۜ
5.
اَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍۙۖ
6.
اِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِۙۖ
7.
اَلَّت۪ي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِۙۖ
8.
وَثَمُودَ الَّذ۪ينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِۙۖ
9.
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْاَوْتَادِۙۖ
10.
اَلَّذ۪ينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِۙۖ
11.
فَاَكْثَرُوا ف۪يهَا الْفَسَادَۙۖ
12.
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍۙۖ
13.
اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِۜ
14.
فَاَمَّا الْاِنْسَانُ اِذَا مَا ابْتَلٰيهُ رَبُّهُ فَاَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبّ۪ٓي اَكْرَمَنِۜ
15.
وَاَمَّٓا اِذَا مَا ابْتَلٰيهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبّ۪ٓي اَهَانَنِۚ
16.
كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَت۪يمَۙ
17.
وَلَا تَحَٓاضُّونَ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۙ
18.
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ اَكْلًا لَمًّاۙ
19.
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّاۜ
20.
كَلَّٓا اِذَا دُكَّتِ الْاَرْضُ دَكًّا دَكًّاۙ
21.
وَجَٓاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّاۚ
22.
وَج۪ٓيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ وَاَنّٰى لَهُ الذِّكْرٰىۜ
23.
يَقُولُ يَا لَيْتَن۪ي قَدَّمْتُ لِحَيَات۪يۚ
24.
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُٓ اَحَدٌۙ
25.
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُٓ اَحَدٌۜ
26.
يَٓا اَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُۗ
27.
اِرْجِع۪ٓي اِلٰى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةًۚ
28.
فَادْخُل۪ي ف۪ي عِبَاد۪يۙ
29.
وَادْخُل۪ي جَنَّت۪ي
30.​

Rahmân ve Rahîm Allah’ın adıyla
1.
Yemin olsun fecre,
2.
On geceye,
3.
Çifte ve teke,
4.
Geçip gitmekte olan geceye!
5.
Akıl sahibi olanlar için, bunlarda gerçeği kanıtlayan bir yemin değeri var, değil mi?
6.
Görmedin mi, Rabbin ne yaptı Âd kavmine?
7.
Yüksek binalarla dolu İrem’e?
8.
Ki, beldeler arasında onun eşi benzeri yaratılmamıştı.
9.
Vâdilerde kayaları oyup yontarak sağlam evler yapan Semûd kavmine?
10.
Büyük saltanat ve çok sağlam kaleler sahibi Firavun’a?
11.
Bunların hepsi, yaşadıkları ülkelerde azdıkça azdılar.
12.
Taşkınlıklarıyla oralarda çokça bozgunculuk yaptılar.
13.
Bu yüzden Rabbin onlar üzerine azap kamçıları yağdırdı.
14.
Çünkü Rabbin, kullarını devamlı sûrette gözetlemektedir.
15.
Ama insan, Rabbi onu varlıkla sınayıp da kendisine ikramda bulunduğu ve bol bol nimetler verdiği zaman: “Rabbim beni şerefli kıldı” der.
16.
Buna karşılık onu darlıkla sınayıp da rızkını kısıverince: “Rabbim beni rezil, perişan etti” der.
17.
Hayır! Doğrusu siz, Allah’tan ikram bekliyorsunuz ama kendiniz yetîme değer vermiyor, ona ikram etmiyorsunuz.
18.
Muhtaçları doyurmaya birbirinizi teşvik etmiyorsunuz.
19.
Mirastan ne gelse, helâl-haram demeden alabildiğine yiyorsunuz.
20.
Malı mülkü de sınırsız bir sevgiyle seviyorsunuz.
21.
Hayır! Böyle yapmayın! Yeryüzü birbiri ardınca şiddetle sarsılıp toz-toprak, dümdüz olduğu,
22.
Rabbinin emri gelip melekler sıra sıra dizildiği zaman!
23.
O gün cehennem de bütün dehşetiyle getirilir. İnsan o gün, tüm yaptıklarını birer birer hatırlar; ama bu hatırlamanın ona ne faydası olur ki?
24.
Ölümcül bir pişmanlık içinde: “Keşke sağlığımda şu ebedî hayatım için bir hazırlık yapmış olsaydım” der.
25.
O gün Allah’ın vereceği azabı hiç kimse veremez.
26.
O’nun vuracağı bağı hiç kimse vuramaz.
27.
Ey kâmil bir iman ve sâlih amellerle huzûra ermiş nefis!
28.
Sen O’ndan râzı, O da senden râzı olarak Rabbine dön!
29.
Dürüst ve samimi kullarımın arasına katıl!
30.
Cennetime gir!​